Als je buiten in het veld staat te fotograferen, zie je ze wel eens voorbij schieten. Het zijn die plaatsen waar de wolkenhemel open gaat en waar felle zonnestralen ineens over het land zwiepen. Zelf vind ik ze prachtig.
Het zijn Jakobsladders. Ja, dat schrijf je met een k. Ook wel wolkenstralen, zonneharpen, schemeringsstralen of crepusculaire stralen genoemd.
Ja joh, doe mij maar een crepusculaire straal. En neem er zelf ook een.
Allemaal namen voor hetzelfde effect: een felle lichtstraal door het wolkendek die meebeweegt met de wolken in relatie tot de zon. Ze brengen een gevoel voort van metafysische openbaring, en ja, ik kan mij wel voorstellen dat gelovigen daar iets goddelijks in zien.
De naam Jakobsladder is namelijk ontleend aan het verhaal in Genesis 28:10-22 in de Hebreeuwse Bijbel, waarin aartsvader Jakob in een droom een ladder zag die tot in de hemel reikte en waarop Gods engelen afdaalden en opstegen. Dat verhaal helpt ook wel in de beleving.
Zelf ben ik zo werelds als van hier naar Tokio, maar ik heb wel eens zo’n afbeelding gebruikt als steunkaart voor een nabestaande van iemand die was overleden.
Wat heb je nodig?
Voor Jakobsladders heb je, behalve een camera, eigenlijk maar drie dingen nodig:
1. een zon (dúh!)
2. niet al te dikke wolkenvelden
3. een goede kijkrichting
Nee, dat is niet veel. Je hoeft geen dure apparatuur te hebben en je hoeft niet door hoepels te springen om ze vast te leggen. Die wolkenvelden mogen echter niet te dicht zijn en moeten gaten bevatten. Ze mogen ook weer niet te snel gaan, want anders zwiepen die ladders zo snel door het beeld dat je er duizelig van wordt. Ze komen vooral voor op rustige dagen met overwegende bewolking. Dan krijg je de stralenbundels als een gat in de wolken net voor de zon schuift.
Je hoeft echt niet religieus te zijn of te dromen. Je ziet ze zo wel.
Ik vind ze prachtig, maar alleen in het veld. In stedelijke gebieden krijg je vaak lelijke gebouwen mee in het beeld. De foto hierboven maakte ik aan de Hoornsche Hop bij Hoorn. Ik ging eigenlijk voor de hoge waterstand en overstroming bij Visserseiland. Die vond ik ook wel, maar toen zag ik de Jakobsladders voorbij komen waarna mijn aandacht ineens verschoof. Op de tweede foto staat het Visserseiland met wat Jakobsladders op de achtergrond.
Ik zag nooit engelen trouwens. Zeker pauze. Of ATV.
Wil je meer weten?
Volg dan mijn online cursus basisfotografie. Je leert dan in twee uur om mooiere foto’s te maken, en je verdient de bewondering van jouw vrienden en kennissen. 👀 👍
TIP: download deze PDF in de zijbalk en zoek de kortingscode van 10% voor deze cursus.