Tag: Werk aan de Muur

In de webshop: Compositie in blauw en geel

Posted on by Jan vd Knaap

Een brandende lamp waarvan het licht tegen de muur schijnt. De lamp zelf is een metaalkleurige fitting met daarop diepblauw glas. Het glas loopt schuin af, in dit geval in de richting van de muur. Het lamplicht kwam in de foto als geel terug en in combinatie met het contrasterende diepblauw vond ik dat wel mooi.

Ik vind ook de scheidslijn tussen blauw en geel op de muur mooi, omdat die gelijk loopt met het lichtverval van het glas. De fitting is te zien door het blauw links en rechts. Het licht zelf komt van een LED-lamp.

In de webshop: Onweer en maan

Posted on by Jan vd Knaap

Dit is een compositie van een maanfoto en een foto van een onweerscomplex, die ik beide had liggen. Deze situatie is dus nooit gebeurd. Ik was aan het spelen met de foto’s en probeerde of ik het beeld natuurgetrouw kon maken, voor zover dat hier kon: de maan samen met een onweersbui aan de hemel komt ook weer niet zo vaak voor. In die zin is dit beeld best bijzonder. Ik moest wel de wolken voor de maan laten schuiven en dat is hier ook wel gelukt. Daarna de belichting van beide foto’s op elkaar afgestemd en het geheel een nachtelijke uitstraling gegeven, want de onweersbui was overdag in fel daglicht genomen.
ik vind de blauwe oplichtende randen om de wolken heen best mooi. Ze geven een elektrische lading mee.

In de webshop: Abstracte bloem

Posted on by Jan vd Knaap

ik heb echt geen idee meer welke bloem dit is. Ik fotografeerde de bloem op 14 april 2018 in de Botanische Tuinen in Utrecht, maar ik vergat het bijbehorende bordje mee te fotograferen. Dat is wel jammer ja. De vorm daarentegen vind ik weer wel mooi: de abstracte draaiing van paarse blaadjes rondom de bloem vind ik kunstig en wel een vorm van activiteit.

Abstracte bloem

Posted on by Jan vd Knaap
Abstracte bloem. Ik weet echt niet meer welk soort, type en merk. Wel goed gelukt. Klik voor groot.

Dit is een van de eerste shoots die ik met een macro-objectief met drie tussenringen maakte. Ik ben toch wel heel bij met tussenringen. Het gebruik is anders voor wat betreft de scherptediepte (die is veel kleiner) en je raakt ook ongeveer twee stops aan licht kwijt welk effect ergens anders weer gecompenseerd moet worden, maar als je die verschillen onderkent en aanvaard, dan zijn die tussenringen een zeer mooie aanvulling. Lees hier meer over tussenringen.

Ik zat al een paar maanden te vlassen op die tussenringen, want ik onderkende de voordelen van die makkelijke dingen wel. Ik hield die aanschaf echter even op halt totdat de herfst en winter voorbij waren en de lente zich aandiende. En toen eenmaal die grauwe winter voorbij was, en de lente zich aandiende, kwamen die tussenringen in huis en stapte ik vrolijk rond in de Botanische Tuinen van Utrecht.

Dit is een resultaat en weet je: ik heb geen idee meer welke bloem dit is. Ik weet dat ik deze bloem in de vroege lente fotografeerde, met een 90 mm macro-objectief en drie tussenringen…  en ik weet dat ik toen voor een keer door luiheid werd overmand en niet het bijbehorende informatiebordje fotografeerde. Het is namelijk zo dat tussenringen heel goed zijn om heel dicht op je onderwerp te kunnen kruipen, maar een gewone foto wordt dan wazig. Niet een beetje wazig, nee, je kan echt niets onderscheiden. Macro wordt echt macro… maar een normale foto wordt niets. Een mistbank.

Ik had toen al een paar keer voor de gelegenheid die tussenringen geplaatst en verwijderd en ik was dat een beetje zat. Ik weet het, dat is niet echt professioneel, maar haal een objectief van de camera en de camera is een stofvanger. Stof lijkt klein en weinig, maar in een camera wordt het snel veel en groot. Stof slaat namelijk neer op de sensor en dat wordt meteen zichtbaar. Dan kan je weer de sensor gaan schoonmaken. Vermijd dus zoveel mogelijk het wisselen van objectieven. En nee, ik weet niet welke bloem dit is, en ik heb het niet opgeschreven noch het bordje vastgelegd.

Ik vind het wel een mooi abstract werk. De draaiing van de bladeren om de bloem heen suggereert een soort van kolkige activiteit. En daarom heb ik deze lentefoto toch online gezet op Werk aan de Muur. Want het is wel een bloem, maar dat zie je niet zo, en het is een abstract en dat zie je meteen.

Wilt u meer weten over fotografie? Volg dan eens een workshop!

Zomer: Torpedo’s van de Hosta

Posted on by Jan vd Knaap
De bloemtrossen van de Hosta.

De bloemen van de Hosta, ook wel de Hartlelie. Het zijn meer nog de bloemknoppen, die er hier meer als jonge krokussen uitzien, en met een beetje fantasie gelanceerde torpedo’s. Ja, dat is mijn associatieve geest. De bloemen zijn trosvormig vanuit een lange bladloze stengel. Deze zijn nog net niet in bloei: in bloei vormen ze waaiers van bloemen, hele bossen bij elkaar. De bloeitijd is van juni tot eind augustus.

De Hosta komt oorspronkelijk uit Noordoost-Azië, uit China, Korea en Japan en wordt vanaf 1800 ook in Nederland gekweekt en ontwikkeld. Deze variant is volgens mij is dit de Hosta Sieboldiana Frances Williams.

Hartlelie

Posted on by Jan vd Knaap
Een macro van de Hartlelie: trosvormige bloemen met een soort artisjok er op. Klik voor groot.

Dit is de Hartlelie, ook wel Hosta genoemd, en veel vroeger bekend onder de naam Funkia. Ik vond dit exemplaar in Purmerend, en wel aan de Wilhelminalaan. Oorspronkelijk komt de Hartlelie uit Noordoost-Azie, dus China, Korea en Japan en werd vanaf 1800 in Nederland ingevoerd, gekweekt en ontwikkeld.

Volgens mij is dit de Hosta Sieboldiana ‘Frances Williams’, maar dat is meer op basis van vergelijken en wegstrepen. Wie het zeker weet, laat het even weten in de comments hieronder.

Een week eerder zag ik de plant al staan en verwonderde mij over de vorm van de bloem. Ik had op dat moment echter geen macro-objectief op de camera zitten (slechts een 24-105 mm objectief, met een vergroting van 1:4, daar had je dus niks aan), dus na een week kwam ik volledig klaar weer terug. De plant was toen al iets verder ontwikkeld.

 

Oh wacht, even een verduidelijking: ik woon en werk dus in Utrecht, maar mijn vriendin in Purmerend. Do the math..

 

Bloem

Ik weet niet precies hoe ik de bloem moet lezen. Het zijn duidelijk trosvormige bloemen, waarvan de bloemen een krokusvorm hebben. Bovenop de tros zit weer een soort artisjok, wat natuurlijk geen artisjok is maar een rozet, maar wat de functie is… ik heb het nog niet kunnen vinden. De bloeitijd is van begin juni tot en met augustus. Dat heb ik wel gevonden.

Ik vind de bloem wel bijzonder en mooi apart. Daar val ik wel voor. Het heeft wel wat.
Een enkel bloempje op een steeltje en-niets-meer is ook wel mooi, maar daar ben ik snel op uitgekeken.

De Hartlelie is wel bijzonder gevoelig voor de taxuskever en de slak. Uit ervaring weet ik dat Purmerend een echte slakkenstad is. Zie deze slak die ik op mijn buik in Purmerend mocht fotograferen – na een regenbui moet je echt uitkijken en slalommen om ze niet dood te trappen. De bladeren van deze Hartlelie waren elk stuk voor stuk aangevreten en het kostte mij moeite die gaten buiten beeld te houden.

Natuurlijk staat deze Hartlelie op Werk aan de Muur!

Wilt u meer weten fotografie? Volg dan eens een workshop!

Waterjuffer op het riet

Posted on by Jan vd Knaap
Een waterjuffer op een rietstengel. 1/60s, F/8,0, ISO 320

Deze waterjuffer vond ik ooit op een rietstengel in Heemtuin De Dwarsgouw in Purmerend. De Dwarsgouw is een natuurterrein waarin de natuur bewust de vrije hand wordt gelaten. Waterjuffers zijn een subspecies van libellen. Ze zijn kleiner en houden in rust hun vleugels strak tegen het lichaam, in tegenstelling tot libellen. Die spreiden hun vleugels om niet in hun eigen schaduw te zitten.

Ik was daar op jacht naar libellen – ja daar zijn ze weer – maar ik had toen iets van een rode broek aan en die libellen zagen mij daardoor al van verre aankomen. Tip: doe geen lawaaiige kleding aan. Geen knalkleuren zoals rood. Hou het beheerst en schrik de dieren niet af. Nou ja, in mijn geval kwam ik dus niet dichterbij, ze gingen alleen maar van je af. Ik gaf het toen op en ging op zoek naar wat anders. Mijn lieve vriendin wees mij op deze kleine waterjuffer op een rietstengel. Die had ik nog niet gezien, dus het is goed als je een extra paar ogen in de buurt hebt.

Het kostte mij nogal wat foto’s voordat dit werk eruit kwam. Er stond flink wat wind en daardoor bewogen de rietstengels nogal eens uit beeld of kwamen onscherp op de foto’s. Dan was de waterjuffer weer onscherp, dan weer een helft, dan weer de andere helft, soms was die helemaal niet te zien.

Met een macro-objectief vliegt alles zo uit het beeld!

Ik kreeg er wel handigheid in, want ik ging fotograferen op het ritme van de wind: de wind komt en gaat. Wind is geen ventilator die een voortdurende stroom lucht verplaatst. Het zijn vlagen en die hoor je aankomen en ook weer gaan. In een windvlaag kan je niet echt schieten, dus beperkte ik mijn foto’s tussen de vlagen door. Dat ging mij uiteindelijk behoorlijk goed af. Het leverde mij na dertig of zo foto’s deze foto op. Ik ben wel verbaasd dat het diertje mij niet uiteindelijk zat was en wegging. Zag hij mij eigenlijk wel? Maar ik had dus wel iets wat ik wilde hebben.

Dit was een van de eerste echte foto’s die ik maakte met een 90 mm macro-objectief. Het mooie van deze foto vind ik de scherpte van het beestje en de bijna volledig vervaagde achtergrond. Ik herinner mij vooral veel harde rietstengels die mij in het gezicht zwiepten. Hier is het een neutrale groene achtergrond die niet afleidt.

Ik had deze foto als eens eerder online staan, maar die was nog bewerkt in het oudere en beperkte Photoshop Elements en frankly my dear, I didn’t give a damn. Die foto verdween dus weer (Kill Your Darlings), maar na een nieuwe bewerking in de ‘echte’ Photoshop kwam deze foto tevoorschijn.

 

En natuurlijk staat deze foto online op Werk aan de Muur!

Wilt u meer weten over fotografie? Volg dan eens een workshop!

Vakantie!

Posted on by Jan vd Knaap
Een gewone boom met gewone blaadjes en een gewone schaduw in de zomer. Klik voor groot!

Nu het zomer is, komt ook de vakantie om de hoek piepen. Zomervakantie, dat is waar de meeste mensen naar uitkijken. Weg van de sores! Even geen loonslaaf zijn. Geen werk hoeven doen. Geen druk. Wel ontspanning. Naar buiten! Op reis! Andere regio’s, streken, landen, werelddelen, hmmmm  🙂

Ik heb het zomerse vrijheidsgevoel een beetje willen vangen in dit werk. Ja, er staat een boom op, maar tegelijk heb ik het niet zo op bomenfotografie. Ik houd wel van bomen, maar ik vind ze niet makkelijk om daar een foto van te maken. Al die takken die richtingloos alle kanten op vliegen. Geen duidelijke structuur. Er is ook geen invoegpunt – het punt waar het oog als eerste naar getrokken wordt. Waar moet je naar kijken? Er is geen duidelijk onderwerp, behalve dan die boom waarvan je denkt… “waarom is deze foto? Wat is de bedoeling?”

Desondanks ben ik wel blij met dit werk. Deze foto komt uit 2013, 7 juni 2013 om precies te zijn. Ondanks het onderwerp vond ik de lichtval wel mooi. Ik herinner mij dat ik spontaan mijn camera greep toen ik omhoog keek. De zon die door het lover en langs de tak heen piept, geeft aan dat het een mooie zonnige zomerdag is. Je kijkt er als eerste naar. Er is dus een invoegpunt. Het frisse lover laat zien dat het misschien nog net lente is, of al vroege zomer. Ook de manier waarop de zon straalt vind ik mooi. Precies zoals ik dat toen wilde hebben. Deze foto beeldt het vakantiegevoel uit, het gevoel dat je krijgt tijdens de picknick onder de boom, onder de schaduw langs het water. Er zit warmte in de foto.

Simpel? Ja, het hoeft niet altijd per se heel moeilijk en ingewikkeld te zijn. Dat hoort vakantie ook niet te zijn. Ik heb wel een beetje gefikst aan de foto: iets meer kleur, iets scherper gezet en de zon meer naar voren gehaald.

En natuurlijk staat deze foto op Werk aan de Muur!

Wilt u meer weten over fotografie? Volg dan eens een workshop!

 

 

Ga eens lekker op tuinsafari!

Posted on by Jan vd Knaap
De Kogeldistel die zomaar in de tuin stond. Klik voor groot!

Als je mooie dingen in de natuur wilt fotograferen, hoef je niet per se naar de andere kant van de wereld. Je hoeft niet eens naar de andere kant van het land. Het gras bij de buren is niet altijd groener. Je kan het ook gewoon vinden in de eigen tuin. Ja, ik bedoel fotograferen in de eigen tuin, ofwel tuinsafari!

Als je in de tuin bent en goed kijkt en oplet zie je vanzelf de onderwerpen opduiken. Voor diertjes betekent het dat je a. geen luide kleding moet dragen (rood is letterlijk een rode vlag, poef weg zijn ze!) en b. toch wel geduld moet kunnen opbrengen – als je je niet beweegt val je niet meer op en na vijf minuten onbeweeglijk wachten komen ze weer in beweging.

Voor bloemen is het anders. Die lopen niet weg en zijn gewillige onderwerpen.

Dit is de Echinops sphaerocephalus, een hele mond vol voor de Kogeldistel.  Deze trof ik in de tuin aan. Met een macro-objectief kroop ik er bovenop. Ik doe dat met veel dingen trouwens – soms heb ik al een beeld in gedachten en ga ik zien of ik dat kan creëren. Voor de Kogeldistel had ik niet echt een plan in gedachten. De plant en bloem vielen mij ineens op en ik ging gewoon fotograferen, alleen maar omdat ik die vrije minuten wat wilde fotograferen. Het was wel fel zonnig (niet zo goed) stond er allerlei struikerij omheen (ook niet zo goed) en stond een uitje op het programma en ik was in de aanloop mijn tijd aan het vullen (ook niet zo handig).

Fotograferen is echter camera instellen, richten en kadreren en dan afdrukken. Per foto ben je daar maximaal een halve minuut mee bezig (ik wel), en wat er geschoten is zien we later wel weer 🙂 Uit die foto’s kwam deze foto naar voren: zwaar bewerkt natuurlijk, want de tuinige omgeving moest worden weggepoetst. Verder bijgepoetst en opgeleukt… en het halve vrije uurtje was met fotografie ook weer zinnig opgevuld.

Natuurlijk staat dit werk ook op Werk aan de Muur!

Wilt u trouwens een workshop fotografie, om later hetzelfde te kunnen doen? Hierrr is de oplossing!!

Strandgoesting

Posted on by Jan vd Knaap
Strandvertier, precies zoals ik mij dat verbeeldde. Klik voor groot!

Als het zomer is, hebben mensen strandgoesting en vertrekken de meeste weer naar het strand. Mag ook wel na de winter, en de meestal nog wat koudere lente. Iedereen is vaak nog bleek als melk en dan heb je behoefte aan zon en warmte. Eerst een paar uur in de file naar het strand, en daarna hutjemutje bij elkaar zitten op het strand. Rondom elke opgang naar het strand zit alles opeengepakt tot het punt dat je niet fatsoenlijk kan lopen zonder iemand zand in het ijs, de friet of het gezicht te schieten. Daarna weer terug naar huis.

Tip: pak de trein. En stuif in sneltreinvaart de file verderop voorbij. Zwaai nog even en je bent in een mum van tijd op de plaats van bestemming. Je bent eerder dan de massa binnen, je kan ook op je gemak een plaatsje zoeken en je hebt nóg meer tijd om bij te kleuren.

Gezellig!!

Nog een tip: Als iedereen bij een opgang nu eens 100, 200 of 300 meter verder liep wordt de drukte allengs minder en kan je op je gemak van de zon genieten en, als je wilt, streeploos bijkleuren. Als ik op het strand ben, loop ik altijd eerst een meter of 500 door om de drukte te ontwijken. Die drukte hoef ik niet. Het is al druk genoeg overal. Dan ga ik het niet nog eens opzoeken.

Maar okee, zomer is strand, strand is fijn! Deze foto maakte ik in september  2012. Het was zonnig en warm en ik wilde de zomerse warmte vastleggen. Dat lukte wel, de warmte is goed opgeslagen in de foto en slaat mij wel in het gezicht! En de silhouetten van de twee wandelaars bleek een added bonus. De foto verbeeldt echt een vakantiegevoel. Precies waar ik naar zocht!

En natuurlijk staat deze foto op Werk aan de Muur!

Wilt u trouwens een workshop fotografie, om later hetzelfde te kunnen doen? Hierrr is de oplossing!!