Fly Me To The Moon…

Ik gooi hem er meteen maar in: Als je de maan wilt fotograferen, doe dat dan niet bij volle maan. Niet omdat je dan in een weerwolf of zo verandert, maar omdat de maan, de aarde en zon ongeveer op een lijn staan. De zon schijnt dan KNALLL vol op de maan, en daardoor onderscheiden wij op aarde nauwelijks maandetails omdat er bijna geen schaduwen vallen. Zo, dan weet je dat alvast. Hoe kom ik daar zo bij? Toen ik eind 2022 een super duper Canon EOS R met een net zo super duper RF 800 mm f/11 objectief aanschafte… […]

Lees meer

Balletje opgooien voor de servo!

Ik begin meteen maar met een tip. Als je met een systeemcamera en een grote telelens fotografeert, gebruik dan de servomodus van de camera. Die modus laat de autofocus het onderwerp volgen en de foto’s zijn daarmee veel vaker scherp. Haarscherp zelfs. De servomodus is anders dan wat ik gewend was met een spiegelreflexcamera. Daarmee schoot ik altijd in de One Shot modus: scherp stellen op het onderwerp, sluiterknop half indrukken om die focus vast te houden, kadreren in de zoeker en dan afdrukken. Dat was ik zo gewend. Het werkte en daar kreeg ik mooie foto’s mee. Niet zo […]

Lees meer

Een systeemcamera: ja of nee?

Ongeveer een jaar geleden kocht ik mijn eerste systeemcamera. Tot dat moment gebruikte ik altijd naar tevredenheid spiegelreflexcamera’s. Dat waren nu eenmaal dé camera’s voor mij. Ruim voorradig, tamelijk goedkoop aan te schaffen, zeker in de ramsj, betaalbaar dus, en met een ruim assortiment aan accessoires. Ik keek al wel naar een mooie opvolging voor mijn stokoude Canon 5D Mark 2 (2008), mijn Canon 6D (2013), mijn Canon 6D Mark 2 (2018), en mijn oude Nikon D3100 (2011). Allemaal spiegelreflexen, maar dat systeem zou mettertijd worden uitgefaseerd, klonk het omineus vanuit de handel. De opvolger moest een systeemcamera worden. De […]

Lees meer

Tuinsafari: de Turkse Tortel

De Turkse Tortel, de streptopelia decaocto. In het Frans heet hij de Tourterelle turque, in het Duits staat hij bekend als Türkentaube, in het Engels heet hij hij heel landneutraal Collard Dove. Je kan hem herkennen aan een licht-beige verenpak met een lichte rossige gloed, en een zwart-witte nekband. De ogen hebben een diepzwarte iris. Ze zijn met hun koe-koeh-koe geluid goed herkenbaar. Even een klein stukje vooroordeel: de Turkse Tortel is voor mij een meisje. De kauw, en zeker de ekster, zijn voor mij aanwezige, rouwdouwende jongens, die pakken wat ze pakken kunnen en anderen ook wel opzij duwen. […]

Lees meer

Tuinsafari: de tuinegel

Hoera! Egels op de tegels! Ah! De tuinegel! In het Latijn de Erinaceus europaeus. Wat een grappige diertjes zijn dat. We wisten al in 2017 dat we die hadden. Onze huiskat Joppe lag op een avond in mei van dat jaar lekker op de bank te soezen totdat hij ineens richting de openstaande achterdeur keek. Hij had iets gehoord. Een egel kwam over de drempel heen, langs de plint naar binnen. Kijk kijk. Daarna waren we meer gespitst op hun aanwezigheid. In de hete zomer van 2018 zetten we speciaal voor hem een glazen bakje met vers water buiten. Dat […]

Lees meer

Tuinsafari: de Halsbandparkiet

De halsbandparkiet! De psittacula krameri. Ach, wat een gezellige beestjes zijn dat toch. Ik was altijd al gecharmeerd van die kleurrijke, kermisachtige vogeltjes. Ze komen altijd luidruchtig langs zeilen en doen zich te goed doen aan het beschikbare voer. Eerst had ik er maar een in de tuin. Via hun tamtam ging het nieuws blijkbaar rond, want al snel waren het er twee, drie en daarna vier. In zwermen komen ze langs op hun ronde, komen dan schransen en dan zijn ze weer een tijdje weg. Eenmaal aanwezig nemen ze de hele tuin in beslag. Siervogel De halsbandparkiet is met […]

Lees meer

Op pad voor de stoel!

Paddenstoelen. In de herfst kan je weer op paddenstoelenjacht. Nou ja, in de herfst… Paddenstoelen kan je heel het jaar vinden. Echt hoor. Ze hebben vocht, voedsel en warmte nodig om te ontwikkelen en als aan die drie voorwaarden zijn voldaan, nou dan duiken de paddenstoelen op. Heel het jaar door. In de nattere zomer van 2023 en na de zomerstorm Poly, die hier in Purmerend nogal huishield, stonden ook opvallend veel paddenstoelen op het achtergebleven wrakhout. Maar vooral in de vroege herfst komen die drie voorwaarden samen. Het regent vaker, de bladeren vallen en de zomerwarmte zit nog in […]

Lees meer

Tuinsafari: de Kauw

Deze kauw, de corvus monedula, zag ik in de winter van 2022-2023. Hij zat nogal eens bovenop een vogelhuisje en hield dan de appelboom in de gaten. Die appelboom had ik volgehangen met vogelvoer en zaadsilo’s, en allerlei vogels krioelden eromheen. Hij had al snel in de gaten dat in onze tuin echt veel voer te halen viel en daar had hij wel aandacht voor. Hij staat hier alleen op de foto, maar vaak was hij niet alleen. Dan had hij een gevolg van drie of vier andere kauwen mee. En samen snoepten ze mee aan het voer. Ik heb […]

Lees meer

Oooh, die lensflare!!

Je hebt ze vast wel eens gezien: die lichtcirkels en strepen in je foto. Of misschien zie je die wel eens als je naar een film zit te kijken en dan ineens heb je ze: die bollen, strepen, en lichtcirkels zodat je meteen weet dat je alleen maar naar een film zit te kijken, en dat die lichteffecten in de camera zijn ontstaan. Dat is nou zichtbare lensflare. Het is er niet, maar je ziet het wel. Zoiets als je de Enterprise van Star Trek aan een touwtje door het beeld zien bungelen. Lensflare kan ontstaan als je tegen een […]

Lees meer

Mijn drie regels voor natuurfotografie

Natuurfotografie is leuk. Het is rustig, sfeervol, je bent niet gebonden aan de jachtigheid van opdrachten. Je bent vrij om te doen wat je wilt en je eigen plan te trekken. Maar niet helemaal. Als ik in de natuur aan het schieten ben, heb ik voor mijzelf drie regels geformuleerd waar ik mij altijd aan houd: Dat betekent dat ik niet alle onderwerpen kan en wil vastleggen. Soms kan het niet. Soms wil ik het niet. Deze regels zijn eigenlijk beperkingen die je aan jezelf oplegt. Vaak vrijwillig, soms ook door de situatie gedwongen. Voorbeeld Als je een mooie paddenstoel […]

Lees meer