Fly Me To The Moon…

Ik gooi hem er meteen maar in: Als je de maan wilt fotograferen, doe dat dan niet bij volle maan. Niet omdat je dan in een weerwolf of zo verandert, maar omdat de maan, de aarde en zon ongeveer op een lijn staan. De zon schijnt dan KNALLL vol op de maan, en daardoor onderscheiden wij op aarde nauwelijks maandetails omdat er bijna geen schaduwen vallen. Zo, dan weet je dat alvast. Hoe kom ik daar zo bij? Toen ik eind 2022 een super duper Canon EOS R met een net zo super duper RF 800 mm f/11 objectief aanschafte… […]

Lees meer

Balletje opgooien voor de servo!

Ik begin meteen maar met een tip. Als je met een systeemcamera en een grote telelens fotografeert, gebruik dan de servomodus van de camera. Die modus laat de autofocus het onderwerp volgen en de foto’s zijn daarmee veel vaker scherp. Haarscherp zelfs. De servomodus is anders dan wat ik gewend was met een spiegelreflexcamera. Daarmee schoot ik altijd in de One Shot modus: scherp stellen op het onderwerp, sluiterknop half indrukken om die focus vast te houden, kadreren in de zoeker en dan afdrukken. Dat was ik zo gewend. Het werkte en daar kreeg ik mooie foto’s mee. Niet zo […]

Lees meer

Tuinsafari: de Turkse Tortel

De Turkse Tortel, de streptopelia decaocto. In het Frans heet hij de Tourterelle turque, in het Duits staat hij bekend als Türkentaube, in het Engels heet hij hij heel landneutraal Collard Dove. Je kan hem herkennen aan een licht-beige verenpak met een lichte rossige gloed, en een zwart-witte nekband. De ogen hebben een diepzwarte iris. Ze zijn met hun koe-koeh-koe geluid goed herkenbaar. Even een klein stukje vooroordeel: de Turkse Tortel is voor mij een meisje. De kauw, en zeker de ekster, zijn voor mij aanwezige, rouwdouwende jongens, die pakken wat ze pakken kunnen en anderen ook wel opzij duwen. […]

Lees meer

Tuinsafari: de tuinegel

Hoera! Egels op de tegels! Ah! De tuinegel! In het Latijn de Erinaceus europaeus. Wat een grappige diertjes zijn dat. We wisten al in 2017 dat we die hadden. Onze huiskat Joppe lag op een avond in mei van dat jaar lekker op de bank te soezen totdat hij ineens richting de openstaande achterdeur keek. Hij had iets gehoord. Een egel kwam over de drempel heen, langs de plint naar binnen. Kijk kijk. Daarna waren we meer gespitst op hun aanwezigheid. In de hete zomer van 2018 zetten we speciaal voor hem een glazen bakje met vers water buiten. Dat […]

Lees meer

Tuinsafari: de Halsbandparkiet

De halsbandparkiet! De psittacula krameri. Ach, wat een gezellige beestjes zijn dat toch. Ik was altijd al gecharmeerd van die kleurrijke, kermisachtige vogeltjes. Ze komen altijd luidruchtig langs zeilen en doen zich te goed doen aan het beschikbare voer. Eerst had ik er maar een in de tuin. Via hun tamtam ging het nieuws blijkbaar rond, want al snel waren het er twee, drie en daarna vier. In zwermen komen ze langs op hun ronde, komen dan schransen en dan zijn ze weer een tijdje weg. Eenmaal aanwezig nemen ze de hele tuin in beslag. Siervogel De halsbandparkiet is met […]

Lees meer

Zien of gezien worden

Kijk eens goed naar bijgaande foto. Ik bedoel, echt goed kijken. Klik er anders op om de foto te vergroten. Wat zie je dan? Je ziet een close up van steentjes. Misschien een grindpad. En je ziet misschien een heidelibel. Of niet natuurlijk en dat is ook wel de bedoeling van zo’n klein kwetsbaar beestje. Dat beestje zit verborgen tussen het visuele lawaai van de steentjes. Dat beestje wil liever niet gezien worden om de eigen levensverwachting te verhogen. Jagen of bejaagd worden zijn twee verschillende dingen. Je wilt niet bejaagd worden. Je wilt natuurlijk wel blijven leven. Deze heidelibel […]

Lees meer

Een ander perspectief

Veel mensen, de meeste zelfs, fotograferen vanaf ooghoogte, dus zeg vanaf 180 cm. Lopen lekker rond met de camera op de buik, zien iets leuks, camera gaat zoef ☝️omhoog naar het oog en klik, weer een plaatje erbij. Doorlopen mensen! Hebben we ook weer gehad! Is dat niet ontzettend saai?Ja Jan, dat is ontzettend saai. Je kan natuurlijk eens proberen om aan jouw foto’s een extra draai te geven vanaf een andere positie. Lekker laag kikkerperspectief en dan wordt alles groot. Of een lekker hoog vogelperspectief zodat alles klein(er) wordt. Of nog hoger zodat je alles in een beeld kan […]

Lees meer

Weg met die rommel!

Als je buiten fotografeert krijg je vaak bijvangst in de foto. Dingen die je eigenlijk niet wil zien en in je foto wil hebben, omdat – die afleiden van het onderwerp– niet ter zake doende zijn– of gewoon lelijk in het beeld zijn, maar wel meekomen in het beeld. Die bijvangst wil je weg hebben, of in elk geval onopvallend maken in de nabewerking. Een radicale manier is gewoon het mes erin. Wegsnijden. Persoonlijk ben ik geen liefhebber van wegsnijden, omdat dit de foto kleiner maakt (minder pixels) en de foto dus alleen geschikt wordt voor sociale media en thuis. […]

Lees meer

Speel de baas!

Jouw camera heeft verschillende keuze-instellingen, waarmee je de camera kan africhten. Het ene uiterste is de manuele stand waarmee je alles kan instellen. Dan heb je nog instellingen om de sluitertijd te controleren en een om het diafragma te beheersen. Het andere uiterste is de automatische groene stand waarmee je NIETS kan instellen. Echt niets. Je mag alleen een knopje indrukken.De camera neemt dan zelf een beslissing over het beeld en maakt daar een plaatje van. “Dit zal mijn eigenaar volgens wel bedoelen”, denkt hij en als de foto anders is dan gedacht en verwacht, is die mislukt. Maar de […]

Lees meer

Het verschil tussen méh en mooi!

Hieronder staan twee foto’s van de sedum. Deze foto’s maakte ik in de herfst van 2021. De sedum is een bloem die pas in de herfst bloeit. Hij heeft een lange aanloop in de zomer, want vanaf de vroege zomer al zie je hem ontwikkelen. Een foto is op de automatische stand gefotografeerd, en dús kon ik *niets* instellen. Echt niets instellen. Ik moest maar afwachten wat de camera in al zijn wijsheid besloot en waar die mee op de proppen kwam. Hier koos de camera voor iso 400, 1/125e seconde, en f/5,6. De andere foto is met de manuele […]

Lees meer