Ik ben dol op de burst feature van mijn digitale camera’s. De watte?
De burst feature, ook wel Continuous Mode genoemd. Dan maakt de camera een heel stel foto’s achter elkaar zolang je de ontspanknop ingedrukt houdt. Normaal gaat ie maar een keer af, en dan heb je een foto. Met burst heb je meteen een heel stel. Ongeveer als een film, maar net niet helemaal. Het blijven single foto’s, want de framerate per seconde is te laag. De burst feature is handig voor als er iets heel snels gebeurt. Dan maakt de camera veel foto’s achter elkaar en hoef je achteraf alleen maar de beste te selecteren, of je kan de serie in zijn geheel bewaren. Het is geen echte film. Het zijn losstaande foto’s.
Hoe kom ik hier eigenlijk op?
Op een lentedag in 2022 liep ik langs de vijver van het Cramwinckelplantsoen in Purmerend en was aan het schieten. Het was een warme dag en er gebeurde niet zoveel, tot er links van mij ineens een kabaal klonk dat mijn aandacht trok.
Er liep een ganzenfamilie langs het water. Pa, ma en een stel pulletjes – jonge gansjes dus. Achter hen op het water (van mij uit gezien dan) zat iets achter iets anders aan. Het was duidelijk een onenigheid tussen twee vogels, waarbij de ene de andere verjoeg. Dat was wel duidelijk. Het ging zo snel dat ik niet eens kon onderscheiden wat er nu precies gebeurde. Ik legde wel aan en schoot en schoot. De ganzenfamilie trok er zich overigens weinig van aan. Ze keken wel, maar bemoeiden zich niet met het tafereel.
Deze foto’s kwamen er uit. Technisch niet eens zo verkeerd. Ze “dansen” alleen nogal. Ze zijn niet uitgelijnd, omdat elke foto een eigen handeling is. Ik heb ze zonet nog in de nabewerking wat meer op elkaar gelegd, en zelfs dat was niet altijd mogelijk. Als de camera in Continuous Mode de opnames achter elkaar aframt, is het beeld achteraf rustiger. Hoogstwaarschijnlijk had ik ook alleen aandacht voor wat er in het water gebeurde en negeerde ik die ganzen. Ik ben er niettemin tamelijk blij mee.
Single Shot modus
Maarrr… ik fotografeerde toen nog met de Single Shot modus. Een foto per keer. Ik moest dus voor elke nieuwe foto opnieuw de ontspanknop indrukken. Dat was uiteraard wat onhandig; ik moest elke keer met je wijsvinger in actie komen. Dat geeft trilling en beweging, dus de kans op bewegingsonscherpte was flink aanwezig. Ook ging steeds die spiegel omhoog en omlaag en dat hielp ook niet echt. Je hebt dan een aardbeving in je camera.
Ik liet de Single Shot modus echter wel in stand. De burst gebruikte ik namelijk niet zo vaak. Ik zag er de noodzaak niet zo van in. Bovendien maakt de camera dan klak-klak-klak-klak-klak lawaai als een mitrailleur. Dat trekt de aandacht, misschien ook van gespuis en dat wil ik niet nog een keer. Ik ben al een keer overvallen en beroofd. Wat krijg je ook met veel geklak? Vogels vliegen op. Honden slaan aan. Dat wil je niet. Lawaai kan gespuis aantrekken en dieren wegjagen.
Burst modus
Maar nu heb ik een Canon R systeemcamera. Lees meer over deze camera hierrrr…. Voor wie niet doorklikt, dat is een spiegelloze camera die dus veel minder lawaai maakt. Sterker nog, Je kan hem zo instellen dat je helemaal niets meer hoort. Nee, de klak is weg. Je hoort op zijn best een heel zacht fttt,fttt, fttt.. uit de camera komen. Want geen spiegel en de sluiter staat ook altijd open. Je ziet alleen in de zoeker dat ie foto’s maakt.
Toen ik die functie op mijn nieuwe Canon R systeemcamera uittestte was ik ineens verkocht. Ineens had ik een stille camera die geluidloos kon schieten zonder de aandacht te trekken. Okee dan, je zit achteraf wel met een partij foto’s die nagenoeg aan elkaar gelijk zijn, maar na selectie mieter je dan de identieke foto’s weg (het is toch digitaal, dus boeie) en je behoudt de beste. De burst werd voor mij interessant.
Nadeel
Bij voordelen zitten natuurlijk ook nadelen. Je komt met een berg foto’s thuis die veelal identiek zijn. Je zal echt moeten selecteren. Een grote en snelle geheugenkaart moet je ook hebben. Reken op minimaal 32 GB. In de burst modus loopt zo’n kaart namelijk al snel vol. Zo’n kaart zal ook snel moeten kunnen wegschrijven, want anders loopt de camera weer vol en zal die stoppen met schieten totdat hij alles heeft weggeschreven op de kaart. Nu zijn grote en snelle geheugenkaartjes ook weer niet onmetelijk duur, maar het is wel iets waar je aan moet denken.
Advies
En dus ben ik dol op de burst. Het is snel, en de fotoserie is stabiel zonder dansen. Dus… mijn advies, maar doe er mee wat je wilt natuurlijk: stel je camera in op servo modus, en wat dat is lees je hier, en kies ook de burst modus. Lees je handleiding van je camera even als je die functie niet meteen kan vinden. In servo zal je camera zelf het onderwerp volgen en in burst meteen een kwak foto’s nemen zolang je maar die ontspanknop indrukt. Ik vind het ideaal.
Wil je meer weten?
Volg dan mijn online cursus basisfotografie. Je leert dan in twee uur om mooiere foto’s te maken, en je verdient de bewondering van jouw vrienden en kennissen. 👀 👍
TIP: download deze PDF in de zijbalk en zoek de kortingscode van 10% voor deze cursus.
