De THT van blogs

Even een klein blogje aframmen, want dat is ineens nodig! Al ruim zes jaar blog ik op deze site. Dat is volgens mij al een flinke tijd. Eerst was het meer vrijblijvend: persoonlijke zaken en andersoortig hobbyïsme kwamen aan bod en oh ja, fotografie kwam ook wel eens voorbij. Ik stond nu eenmaal aan het begin van alles, blanc et blue, mijn middelen waren beperkt, mijn kennis van bloggen was beperkt en ik deed maar wat. Later verwijderde ik de meeste niet-relevante blogs en beperkte ik mij vooral tot fotografie. Ik werd flink wat puntiger. Een flink aantal van die […]

Lees meer

In memoriam

Ik zit nu met een zwaar hart achter de laptop en kijk naar een blank scherm. Ik zou iets over onze kat Joppe willen schrijven, maar het is geen fotografie en dat wil ik normaal wel. Ik maak nu een halve uitzondering. Gewoon, omdat het kan. Een eerbetoon. Een In Memoriam. Joppe is op 10 augustus 2017 ingeslapen op de rijke leeftijd van 19 jaar en 4 maanden. Ik heb zijn laatste week in ons midden wel uitvoerig gedocumenteerd op Facebook en elke adem gefotografeerd. Dus ergens is het wel dierenfotografie; fotografie van een huisdier op een moment dat het […]

Lees meer

Verweesd…

Ik ben verweesd. Het is een onwezenlijk besef nu wees te zijn. Dit wordt een persoonlijke blog. Heeft helemaal niets te met werken en zaken te maken. Geen ZZP-gedoe, acquisitie of funneling, DBA of noem maar op, maar meer een soort ventilerende afschrijfblog om even de gedachten te delen en misschien tot rust te komen. Ik weet bij deze – even tellen – zesde zin niet eens waar ik uit kom, maar dat boeit mij ook niet. Ik lees nu ook alles twintig keer door om geen gekke dingen neer te zetten. Dat doe ik wel eens maar die wil […]

Lees meer

Mijn beroving en de nasleep

Op 4 juli 2013, dus iets van 16 maanden geleden, werd ik overvallen en beroofd door onze lieve en fijne medelanders. Weg dure camera, duur objectief en statief. Ik kreeg daar een gebroken arm, een operatie en een half jaar fysiotherapie voor terug. Wel tegen een flinke prijs natuurlijk: de prijs om dure hardware af te staan kostte mij ook nog eens declarabel € 716,80. Weg hardware. Weg geld. Dat weet ik zo precies, want er is zoiets als een Schadefonds Geweldsmisdrijven. Dat fonds “geeft aan slachtoffers met ernstig psychisch of fysiek letsel een financiële tegemoetkoming, en erkent daarmee het […]

Lees meer

Keuzes voor zelfacceptatie

Soms moet je keuzes maken. Leuke keuzes. Vervelende keuzes. Keuzes waarover je twijfelt. Keuzes die kunnen ingrijpen. Keuzes waarvan je vindt dat ze toch genomen moeten worden. Sinds 2011 ben ik gegroeid. Niet in de lengte of breedte, maar mentaal in die zin dat ik mijzelf heb gevonden en geaccepteerd. Dat proces heeft vele jaren geduurd, maar sinds ik in december 2011 een diagnose Asperger mocht ontvangen, kreeg de zelfacceptatie de overhand. Niet meer steeds laten leiden door wat anderen vonden – structurele drammers houd ik al een tijd op verre afstand. Niet meer laten ondersneeuwen door meningen van anderen, […]

Lees meer

Dierenliefde

Dierenliefde is een oud verhaal wat ik schreef in augustus 2005, toen mijn kat alweer 20 jaar dood was. Ik was wel tevreden over het verhaal. Omdat het alweer augustus is, plaats ik hem nog eens hier. Dierenliefde Op de stoel tegenover mij plofte een man neer met droevige ogen. Uit een tas haalde hij een grote envelop die hij op tafel legde. Hij maakte hem open en haalde er een stapel foto’s van een huisdier uit waar hij ongetwijfeld zeer aan gehecht was. Hij begon ze uitgebreid te bekijken. De man bemerkte kennelijk dat ik mijn boek dat ik […]

Lees meer

Die altijd aanwezige pijn

Pijn. Steeds maar weer die pijn. Die vaak zeurende klaagpijn in de arm. Soms ook scherpe dreunpijn alsof er iemand met de combinatietang op het bot staat te knijpen, of zelf met een nijptang probeert af te knippen. Je wordt er gek van. Andere houding: verlichting voor een seconde. Even lopen: de pijn loopt met je mee. Pijnstiller: de pijn lijkt er soms niets van aan te trekken. Ik kan er geen peil op trekken.

Lees meer